Aktualności

Trenerze, jest Pan od kilkunastu godzin oficjalnie członkiem sztabu szkoleniowego pierwszego zespołu Miedzi Legnica. To na pewno dla Pana wielka nobilitacja.

- Jest to wyróżnienie nie tylko dla mnie, ale dla całej Akademii Miedzi. Na ten sukces pracowali wszyscy trenerzy. Nasze codzienne spotkania i szkolenia kształtowały mnie jako trenera. Dzięki sposobności i przede wszystkim funkcjonowaniu w treningach pierwszego zespołu, mogłem zostać w nim na stałe.

Zaskoczenie propozycją pracy w pierwszym zespole było spore?

- Nigdy bym nie napisał takiego scenariusza. Nie wiem czy ktoś inny byłby w stanie go napisać. Cieszę się, ze to akurat ja przypadłem do gustu trenerowi Mamrotowi i to ja mogę pełnić funkcję drugiego asystenta trenera.

Rano dzwoni budzik, szykuje się Pan na trening drużyny U19 i nagle dzwoni telefon od trenera Mamrota. Jakie uczucia towarzyszyły w momencie gdy został Pan zaproszony do współpracy w pierwszej drużynie?

- Szczęście i taki zapalny punkt pojawia się głowie, że codziennie wykonywana praca może się przełożyć na osiągnięcie zaplanowanego celu. Poszedłem na trening bez kompleksów, będąc sobą. Nie miałem nic do stracenia. Pokazałem jak się komunikuję z drużyną i sztabem oraz jak pracuję. Myślę, że między innymi tym zwróciłem na siebie uwagę.

W Pana przypadku trzeba było przejechać ponad 600 km z Białegostoku do Legnicy, aby znaleźć się na poziomie profesjonalnym. To długa droga ale na pewno było warto.

- Dokładnie tak. Zmiana środowiska, miejsca zamieszkania, to bardzo duże wyzwanie. Przede wszystkim jednak miałem na uwadze własny rozwój i poradzenie sobie z pewnymi problemami oraz pracą na cały etat, gdzie trzeba ciągle dawać z siebie sto procent. Jest to rozwojowe w kontekście osobistym i zawodowym.

Zarówno Pan jak i trener Mamrot macie w swojej przeszłości pracę w Jagielloni Białystok. Z tego co mi wiadomo, nie jest to jedyny aspekt, który was łączy.

- Łączy nas przede wszystkim pasja do piłki nożnej. Połączyła nas bardzo rozmowa o taktyce. Dodatkowym spoiwem było też poznawanie osobistych spostrzeżeń oraz punktu widzenia z pozycji trenera. Bardzo mi się podoba to, jaki trener Mamrot ma plan na drużynę, jak chce go wdrażać w zespół. Myślę, że jest to nasz wspólny mianownik w tej współpracy.

Teraz jest Pan częścią tej wizji. Za co będzie Pan odpowiedzialny w sztabie Miedzi Legnica?

­- Odpowiadam w dużej mierze za przygotowanie treningu oraz prowadzenie wybranych środków treningowych. Pomagam asystentowi trenera przy analizie przeciwnika, a także jestem osobą, która wypowiada swoje zdanie i może wdrażać własne pomysły do koncepcji proponowanej przez pierwszego trenera. Ireneusz Mamrot lubi słuchać innych punktów widzenia, bo jak sam mówi, to wpływa na rozwój nas wszystkich.

Czym różni się praca w Akademii Miedzi i pierwszym zespole?

- Jest to duży przeskok jeśli chodzi o skupienie się na szczegółach taktycznych, które mają doprowadzić zespół do zwycięstwa w następnym meczu ligowym. W Akademii Miedzi też pracujemy w podobny sposób, jednak tam pomagamy rozwijać poszczególnych piłkarzy. W pierwszym zespole jednak zwracamy zdecydowanie większą uwagę na aspekty taktyczne.

Jako trener pracujący dotychczas w Akademii Miedzi, będzie Pan także pełnił rolę łącznika pomiędzy akademią i pierwszym zespołem w sprawie ewentualnych przesunięć zawodników APML do pierwszej drużyny?

- Myślę, że tak. Wtedy łatwiej będzie trenerowi Ireneuszowi monitorować zawodników z drużyn młodzieżowych Miedzi II i U19. Jest to taki wiek, w którym ci gracze mogą już trafiać do pierwszej drużyny. Poza tym, mam możliwość bycia w ciągłym kontakcie z trenerami Akademii Miedzi, gdzie na pewno mogę się jeszcze wiele nauczyć.

Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia w pracy z pierwszym zespołem.

- Dziękuję.